از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سر نگران

ما گذاشتیم و گذشت آن چه تو باما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

رفته چو مه به بمحاقم که نشانم ندهند

هر چه آفاق بجویند کران تا بکران

میروم تا که به صاحب نظری باز رسم

محرم ما نبود دیده کوته نظران

دل چو آیینه اهل صفا شکنند

که زخود بی خبرند این ز خدا بی خبران

دل من دار که در زلف شکن در شکنند

یادگاریست زهر حلقه شوریده سران

گل این باغ به جز حسرت و داغم نفرود

لاله رویا,تو ببخشای به خونین جگران

ره بیداد گران بخت من اموخت تو را

ورنه دانم تو کجاوره بیداد گران

سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن

کاین بود عاقبت کار جهان گذران

شهریارا غم آوارگی و در بدری

شور هادر دلم انگیخته چو نو سفران

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: